1. Okulumuzda verilen eğitim, öğrencilerimizin kendilerini keşfetmelerine yardımcı olacak ve öz saygılarını artıracaktır.

2. Okul, hayatın bir alt kümesidir; hayata ne kadar yakın olursa çocuklar hayatı o kadar kolay kucaklayabilir. Hayatın ötesine dokunmayan yaşantılarla gelecek kurtarılamaz.

3. Olumlu öğrenme ortamı, düşüncelerin açıkça ifade edildiği ve tartışıldığı özgür mekânlardır.

4. Bütün öğrenciler doğal olarak meraklıdır. Sorular sormak ve cevaplar aramak doğuştan gelen bir özelliktir. Kendi yollarında, kendi hızlarında ve kendi stillerinde sorular sorarak öğrenirlerse daha üretken ve mutlu olurlar.

5. Öğrenciler geleceğin dünyasını oluşturabilmek için gerekli problem çözme becerilerini okulda kazanabilirler. Problem çözme yaşantıları ve stratejileri sunarak yaratıcılığı daha kolay geliştirebiliriz.

6. Öğrenciler üstesinden gelebileceklerinden daha fazla bir bilgi yüküyle karşılaşıyorlar. Oysa öğrenciler araştırma, keşfetme, bilgiyi düzenleme ve doğruluğunu sınama fırsatına sahip olmak, mevcut verilerden geçerli sonuçlar çıkarmayı öğrenmek zorundalar. Daha da önemlisi, dünya ile başa çıkmanın nasıl öğrenileceğini öğrenmek zorundalar.

7. Öğrencilerin kişisel özgürlük ve sorumluluk arasındaki dengeyi kurmalarına yardımcı olmak zorundayız. Toplumsal amaçlarımızı destekleyecek ahlak standartlarını geliştirebilmek için öğrenciler bazı sorumlulukları üstlenmelidirler.

8. Eğlence, bireyi öğrenmeye güdüleyen “genetik” bir faktördür. Yetişkinlerin işlerinin eğlenceli bir tarafı olmasını istedikleri gibi, öğrenciler de yapacakları akademik çalışmaların eğlenceli bir yanının olmasını isterler. Aksi halde öğrenmeye istekli olmazlar. Bu nedenle sınıf içi etkinlikler eğlenceli olmalıdır.

9. Çocuklarımıza ümit ve cesaret aşılayabildiğimiz ölçüde dünya daha da güzel olacaktır.